Dr. K. Rajaratnam mengaku tahu bahawa Nagamuttu pernah masuk wad di Hospital Taiping sebelum itu akibat keracunan.
“Keadaan kesihatan Nagamuttu pada masa itu pada
umumnya tidak berapa baik. Malah, dia kelihatan risau dan runsing. Walau
bagaimanapun, hasil pemeriksaan doktor mendapati tiada apa-apa masalah
kesihatan. Jantung dan paru-parunya berkeadaan baik,” katanya berdasarkan
laporan perubatan hospital.
Beliau menambah bahawa Nagamuttu masuk semula ke wad pada
1 Mei 1941 dan dibenarkan pulang, dua minggu kemudian. Pada kali ini, dia dirawat
oleh Dr. Lim Swee Chin.
Inkues untuk menyiasat punca kematian Nagamuttu
ditangguh sehingga 9 Ogos 1941 (Sabtu) supaya Dr. Lim Swee Chin boleh hadir
memberi keterangan.
Apabila hadir memberi keterangan, doktor itu
mengesahkan Nagamuttu berada dalam keadaan sihat dan stabil apabila dibenarkan
pulang pada 15 Mei 1941.
“Malah, saya memberitahu pesakit bahawa dia boleh kembali
bekerja pada keesokan hari. Memang tidak ada apa-apa tanda bahawa Nagamuttu mungkin
boleh meninggal dunia atas sebab keracunan,” beliau menyimpulkan.
Selepas mengambil kira keterangan kesemua saksi
termasuk polis dan doktor, Majistret Tungku
Syed Abdullah selaku koroner mengumumkan
keputusan penghakiman.
Beliau memulakan dengan menghuraikan secara ringkas kronologi
kematian Nagamuttu.
“Berdasarkan hasil bedah siasat dan keterangan doktor
pakar berhubung kes ini, kita tidak tahu apakah punca sebenar kematian
Nagamuttu. Maka, masih timbul keraguan adakah mangsa meninggal dunia secara
semula jadi atau dibunuh,” kata majistret.
Tentulah orang ramai yang berada di mahkamah pada waktu
itu terlopong dan hampir tidak percaya. Sejak mayat Nagamuttu ditemui tertanam
di kebun belakang rumah, para penduduk sekitar Taiping yakin bahawa Pottu (isteri) dan Kanapathy (anak tiri) membunuh lelaki itu. Maka, tentulah keputusan
mahkamah sedikit memeranjatkan; malah mengecewakan.
Malah, anda juga mungkin berpendapat demikian, bukan?
Tungku Syed Abdullah turut menyentuh secara khusus
tentang Pottu dan Kanapathy dalam penghakimannya.
“Tidak dapat tidak, berdasarkan keterangan para saksi,
memang ada sesuatu yang meragukan tentang sikap serta tindak-tanduk isteri
mangsa (Pottu) dan anak tiri mangsa (Kanapathy) sebelum dan selepas kematian
mangsa,” beliau menambah, sekali gus segera menarik semula minat orang ramai
yang memenuhi mahkamah.
Majistret itu meneruskan: “Amat nyata bahawa hubungan
Nagamuttu-Pottu sebagai suami isteri, serta hubungan Nagamuttu-Kanapathy
sebagai bapa tiri dan anak tiri tidak begitu sempurna dan lancar.”
Beberapa orang yang menghadiri perbicaraan kelihatan
mengangguk sewaktu Tungku Syed Abdullah menyebut bahawa hubungan
Pottu-Kanapathy adalah terlalu intim; melampaui hubungan biasa yang diharapkan
antara seorang wanita berstatus ibu tiri dan seorang lelaki berstatus anak
tiri.
“Harus dinyatakan bahawa lima hari selepas kematian
Nagamuttu, Pottu dan Kanapathy ditemui berdua-dua di dalam rumah berkunci
apabila polis pergi untuk menyiasat kehilangan mangsa,” katanya.
Sewaktu menyampaikan keputusan penghakiman, Tungku
Syed Abdullah turut mengingatkan bahawa sebelum kematiannya, Nagamuttu memang sentiasa
dihantui perasaan takut.
“Berdasarkan keterangan saksi, Nagamuttu ada membuat
laporan polis serta memberitahu beberapa orang bahawa anak tirinya iaitu
Kanapathy pernah mengugut mahu membunuhnya.”
Orang ramai sekali lagi mengangguk kerana perkara itu
memang sudah tersebar luas, khasnya sejak perbicaraan kes bermula. Ada pelbagai
cerita tersebar tetapi apa-apa yang dinyatakan oleh majistret di mahkamah
tentulah lebih boleh dipercayai.
“Ternyata Nagamuttu juga meminta rakannya menulis
surat kepada syarikat insurans dan meminta supaya anak tirinya iaitu Kanapathy
tidak diberi sebarang pampasan jika Nagamuttu meninggal dunia.”
Tungku Syed Abdullah menambah: “Apabila Nagamuttu
masuk hospital kali pertama pada April 1941 akibat keracunan, Pottu telah
meminta Sankaran Pillai menulis
surat kepada syarikat insurans untuk bertanya tentang polisi insurans suaminya.
Semua perkara ini menunjukkan seolah-olah Pottu dan Kanapathy ada kepentingan
dan motif dalam kematian Nagamuttu.”
Beberapa orang yang berada di mahkamah untuk mengikuti
perbicaraan kes seolah-olah masih mengharapkan supaya Pottu dan Kanapathy disabitkan
dengan pembunuhan Nagamuttu. Akan tetapi, tentulah majistret dan mahkamah hanya
boleh membuat keputusan berdasarkan bukti dan fakta.
Pada pandangan Tungku Syed Abdullah, Nagamuttu masuk
wad sebanyak dua kali dalam tempoh terdekat dan telah menerima rawatan daripada
tiga doktor yang turut tampil memberi keterangan di mahkamah.
“Apabila Nagamuttu dibenarkan pulang pada 15 Mei 1941,
dia disahkan sihat sepenuhnya. Tidak ada tanda apa-apa penyakit. Maka, pada
pandangan saya, tidak ada kemungkinan mangsa meninggal dunia secara semula
jadi.”
Namun begitu, selepas mengambil kira keterangan
kesemua saksi dan bahan bukti yang dikemukakan di mahkamah, Majistret Tungku
Syed Abdullah memberikan keputusan muktamad.
“Tidak dapat dinafikan bahawa keterangan para saksi
menunjukkan dengan jelas hakikat Pottu dan Kanapathy merupakan pihak berkepentingan
jika Nagamuttu meninggal dunia. Namun begitu, tidak ada sebarang bukti kukuh
yang dapat mengaitkan Pottu dan Kanapathy secara langsung dengan punca kematian
Nagamuttu.”
Suasana tegang memenuhi segenap ruang. Masing-masing
berdebar-benar menanti keputusan majistret.
Di bawah peruntukan undang-undang, punca kematian
seseorang boleh diputuskan sebagai kematian semula jadi (natural death), kematian disebabkan oleh orang lain, pembunuhan (homicide), bunuh diri, kecelakaan (misadventure), atau terbuka (open verdict).
“Selepas mengambil kira segala bukti dan hujah, termasuk
laporan bedah siasat, mahkamah membuat keputusan bahawa punca kematian
Nagamuttu tidak dapat dipastikan. Maka, dalam inkues ini, saya memberikan
keputusan terbuka atau open verdict,”
kata koroner dengan nada kecewa tetapi tegas.
Maka, apakah punca sebenar kematian Nagamuttu? Mungkin ada penduduk Assam Kumbang, Taiping yang boleh berkongsi cerita. [Baca juga: Siapa Bunuh Veer Singh?]
